Regelrechte godsdienstoorlog

door Hans Kuitert en Bart Olmer

AMSTERDAM -  Arshed Masih haalde eind 2009 het internationale nieuws niet. In zijn dorp, diep in de Pakistaanse Punjab, zoemen nooit camera’s. In dit gebied heeft de extremistische terreurbeweging Sipah-e-Sahaba het voor het zeggen. Het werd Masih noodlottig.De brave christelijke huisvader weigerde zich te bekeren tot de islam. Hij werd met benzine overgoten en in brand gestoken. Zijn kleine kinderen moesten vervolgens toekijken hoe zijn vrouw werd verkracht door politiemannen die sympathiseerden met Sipah-e-Sahaba. Christenen in islamitische landen worden al decennia vervolgd, maar worden nu in een angstaanjagend snel tempo extra getroffen door islamitische terreurbewegingen in landen zoals Pakistan, Somalië, Nigeria, Syrië, maar ook elders in de islamitische wereld zijn zij compleet vogelvrij verklaard. Sinds ruim een jaar gieren de oproepen om christenen te vermoorden door de jihadistische krochten van het internet. De oproepen worden in toenemende mate opgevolgd.

Internet

Op de jihadfora wordt openlijk gesproken over te volgen strategieën. Zoals de suggestie om als eenling op te treden: „Betreed een publieke arena met christenen en vermoord ze allemaal…”

Daarbij wordt op een forum met spijt geconstateerd dat er te weinig moslims in het Westen zijn die ’individuele daden van de jihad hebben uitgevoerd, vooral na de moord op Osama bin Laden’. Af en toe dient zich een incident aan dat internationaal de aandacht krijgt, maar voor het overige speelt het zich af in anonimiteit, zoals de gruweldood van Arshed Masih. Toch zijn de feiten onthutsend. Ruim 100 miljoen christenen in de vijftig landen met bedreigde christenen die de Nederlandse christelijke organisatie Open Doors in kaart brengt zijn hun leven niet meer zeker. Liefst 42 van die 50 landen op hun lijst zijn islamitisch, de overige zijn (quasi)communistisch. „Open Doors is nog mild”, zegt woordvoerder Klaas Muurling.

„Zij hanteert het criterium dat christenen bedreigd worden als zij niet vrijelijk hun geloof mogen uitoefenen.” De toonaangevende Amerikaanse denktank Gatestone Instituut of het Canadese One Free World International (OFWI) telt daar ook christenen bij op die het slachtoffer worden van interne conflicten en burgeroorlogen. Voor hen staat de teller op 200 miljoen aanhangers van Jezus die het kromzwaard van Mohammed boven het hoofd hangt. Hoe snel de vlam in de pan slaat, bleek weer eerder deze week in Kenia na de moord op moslimleider Aboud Rogo.

Prompt werden kerken in brand gestoken en waren christenen een doelwit. In Pakistan wordt een omstreden wet tegen de godslastering gebruikt om christenen zonder enige bewijslast achter tralies te krijgen, zoals onlangs zelfs een meisje met het syndroom van Down. In de Gazastrook verblikt of verbloost Hamas niet om de graven van christenen op te graven omdat ze de moslimgrond ontheiligen. De sharia wordt opgelegd aan christenen in Nigeria, de voorbeelden zijn talrijk.

Aandacht

De moordpartijen trekken alleen de aandacht als er sprake is van veel slachtoffers, zoals door de Nigeriaanse terreurgroep Boko Haram, die bloedbaden heeft aangericht in kerken. Niemand weet hoeveel christenen er jaarlijks worden vermoord, al beweert OFWI-oprichter, Majed El Shafie dat er sinds 2009 ruim 165.000 christenen om hun geloof zijn omgebracht. Open Doors houdt het op een voorzichtig, niet minder gruwelijk, aantal van 482 per jaar.

Alle waakhonden zijn het over één ding eens: ruim 80 procent van alle christenvervolgingen vindt plaats in moslimlanden. Het Gatestone Instituut zegt klip-en-klaar: „Er is een wereldwijde moslimjihadcampagne gaande tegen christenen die inmiddels chronisch kan worden genoemd”. Het instituut meent dat het niet gaat om een willekeurige campagne, maar dat de ’uitroeiing systematisch en gepland is’. Het systematische laat zich aflezen aan de jihadfora op het internet. Waar vroeger de kreet ’kruisvaarders’ nog gereserveerd was voor westerse regeringen, is die nu letterlijker: christenen. Het Westen moet nog steeds worden bestreden, maar doordat de Al-Qaeda-terreur meer lokaal en regionaal is geworden worden de pijlen vooral gericht op de eigen christelijke minderheden.

Neem Abdelmalek Droukel, leider van de Noord-Afrikaanse tak van Al-Qaeda, die veel is geciteerd op jihadsites met zijn mening dat „al het geweld tegen moslims komt door christenen”. Hij riep op tot een kruisvaardersoorlog. Zijn woorden echoën in het Midden-Oosten waar de Arabische lente een winter is geworden voor christenen. In Egypte kunnen ze erover meepraten, net als christelijke minderheden in Irak en Tunesië.

SyriëOok in Syrië is het doorgedrongen. Sommige elementen van de anti-Assad-oppositie gebruiken de anarchie in Syrië om de christenen ’op te ruimen’. Dat wordt zonder schroom verkondigd op websites van jihadistische groeperingen, waar mogelijk met video’s erbij. Of zoals Klaas Muurling van Open Doors het zegt: „Ze zien daar nu de christenen als handlangers van het regime.

Ze schreeuwen daar leuzen als ’alawieten en christenen vertrek naar Libanon of wordt vermoord’. Voor de Syrische christenen een vreselijk vooruitzicht.” Andere uitingen scherpen het klimaat aan. De aan Al-Qaeda gelieerde ’Islamitische Staat van Irak’ noemt kerken ’smerige broedplaatsen van ongelovigen die als basis dienen om de islam te bestrijden’. Iedere aanslag op een kerk wordt jihadistisch verheerlijkt. Zelfs onder het toeziend oog van het Westen slaan de christenhaters toe. Een fraai staaltje komt uit de mond van Abdul Sattar Khawasi, een ijzervreter die dankzij de westerse inmenging in Afghanistan in het parlementspluche kan zitten.

Hij riep een jaar geleden op alle christenen in Afghanistan in het openbaar te executeren. Khawasi’s verhaal, luid toegejuicht door de Taliban, was niet aan dovemansoren gericht. Het parlement applaudisseerde en Afghaanse studenten gingen de straat op, op zoek naar christenen. De Afghaanse regering deed niets, die stond vorig jaar zomer zelfs de sloop toe van de laatste kerk in het land. De hooguit 8000 Afghaanse christenen zijn inmiddels ondergronds gegaan.